Σύμφωνα με το άρθρο 1884 ΑΚ, αν οι κληρονόμοι είναι περισσότεροι, η κληρονομιά καθίσταται κοινή, ανάλογα με τη μερίδα που έχει ο καθένας κληρονόμος. Όταν λοιπόν οι κληρονόμοι είναι περισσότεροι, είτε από διαθήκη είτε εξ αδιαθέτου δημιουργείται μεταξύ τους μια κοινωνία δικαιώματος και καθένας από αυτούς έχει ιδανικό μερίδιο στη κληρονομιά ανάλογα, με τη κληρονομική του μερίδα.
Οι απαιτήσεις και τα χρέη της κληρονομιάς διαιρούνται αυτοδίκαια, μεταξύ των συγκληρονόμων ανάλογα με τη μερίδα του καθενός από αυτούς. Καθένας από τους συγκληρονόμους έχει το δικαίωμα να απαιτήσει οποτεδήποτε τη λύση της κοινωνίας, δηλαδή τη διανομή της είτε εκούσια, είτε δικαστικά. Σε περίπτωση που κάποιος από τους συγκληρονόμους επιλέξει τη δικαστική οδό, θα πρέπει δια του δικηγόρου του να ασκήσει την αγωγή περί διανομής του κοινού κλήρου. Οι συγκληρονόμοι έχουν το δικαίωμα να αποκλείσουν τη διανομή για διάστημα μέχρι δέκα έτη, το ίδιο δικαίωμα έχει και ο διαθέτης. Επίσης καθένας από τους συγκληρονόμους, έχει τη δυνατότητα να διαθέσει τη μερίδα που έχει στη κληρονομιά ή στα αντικείμενα τα οποία απαρτίζουν τη κληρονομιά. Πως γίνεται όμως η διαδικασία της διανομής;
Η διανομή όπως ειπώθηκε μπορεί να γίνει είτε εκούσια, δηλαδή με κοινή συμφωνία των συγκληρονόμων, είτε δικαστικά σε περίπτωση ασυμφωνίας των συγκληρονόμων. Στη περίπτωση της δικαστικής διανομής, που είναι και η πιο σύνθετη το δικαστήριο θα συμπεριλάβει στο σκεπτικό του για την απόφαση στην οποία θα καταλήξει μεταξύ άλλων και την παραγγελία του διαθέτη, δηλαδή πως θα ήθελε ο κληρονομούμενος να πραγματοποιηθεί η διανομή, αν βέβαια αυτή υπάρχει. Η διανομή σε περίπτωση που το διανεμητέο αντικείμενο μπορεί να διαιρεθεί γίνεται αυτούσια, εφόσον βέβαια δεν επέρχεται μείωση της αξίας του αντικειμένου και πραγματοποιείται σε ομοειδή μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών. Σε περίπτωση που η αυτούσια διανομή είναι ανέφικτη, το δικαστήριο διατάσσει πλειστηριασμό του κινητού ή ακινήτου και η διανομή γίνεται από το εκπλειστηρίασμα. Υπάρχει ωστόσο εξαίρεση αυτού του τρόπου διανομής, σε περίπτωση που στη διανεμητέα περιουσία υπάρχει εμπορική, βιομηχανική, βιοτεχνική, μεταλλευτική, γεωργική, κτηνοτροφική ή άλλη επιχείρηση, η οποία αποτελεί οικονομικό σύνολο, το δικαστήριο σε αυτή τη περίπτωση έχει τη δυνατότητα να επιδικάσει ολόκληρη τη διανεμητέα επιχείρηση, στο κληρονόμο που τη ζητά με τον όρο να καταβάλει χρηματικό ποσό ίσο με την αγοραία αξία της επιχείρησης.
Συνοψίζοντας, όταν υπάρχουν περισσότεροι συγκληρονόμοι ο νόμος έχει προβλέψει, τόσο τις μεταξύ τους σχέσεις υπάγοντας τους στο νομικό καθεστώς της κοινωνίας δικαιώματος, όσο και τη λύση της κοινωνίας μεταξύ των συγκληρονόμων, με τη διαδικασία της διανομής της περιουσίας που έχουν κληρονομήσει από κοινού.